Leczenie zachowawcze ma na celu zachowanie struktur zęba poprzez eliminację bakterii próchnicowych i odbudowę uszkodzonych tkanek. Najczęściej do odbudowy używamy materiałów światłoutwardzalnych lub tzw. glasjonomerów, które łatwiej przylegają do tkanek zęba w lekko wilgotnym środowisku i częściej stosowane są np u dzieci – gdzie zachowanie suchości podczas leczenia bywa znacznie utrudnione.
Podstawą zachowania jak największej ilości zdrowych tkanek są regularne wizyty u stomatologa, które pomogą wykryć próchnicę we wczesnym stadium – gdy ubytek tkanek zęba jest jeszcze niewielki. Niestety – dla wielu – stan taki przebiega bezobjawowo – nie ma bólu, a próchnica tocząca się początkowo nie powoduje powstania dosłownej „dziury”.
Pierwszymi objawami próchnicy może być wrażliwość zęba „na słodkie”. Nie należy lekceważyć nawet niewielkiego pobolewania i zwrócić się o poradę do stomatologa. Gdy próchnica dojdzie już do miazgi zęba – do najgłębszej warstwy gdzie znajdują się nerwy i naczynia krwionośne – zwykle ból znacznie się nasila – ale ten moment najczęściej oznacza konieczność umartwienia zęba – czyli leczenia tzw kanałowego
Szczególnie ważnym aspektem leczenia zachowawczego jest leczenie zębów mlecznych! W tak zwanych „mleczakach” znacznie szybciej dochodzi do uszkodzenia i zainfekowania miazgi zęba (najgłębszej warstwy zęba gdzie znajdują się nerwy i naczynia krwionośne). Mamy nadzieję, że mit iż zębów mlecznych się nie leczy został już dawno obalony…
Zaniedbania w zakresie usuwania próchnicy z zębów mlecznych mogą powodować nieodwracalne szkody w obrębie szkliwa zębów stałych, a ich przedwczesne usuwania doprowadzić do wad zgryzu.
Kochać swoje dziecko nie znaczy pozwalać mu na wszystko, kochać oznacza opiekować się i dyscyplinować.
W aspekcie stomatologii to znaczy ograniczać słodycze, kontrolować częstotliwość i jakość mycia zębów, prowadzać regularnie na wizyty kontrolne – to nie boli!